Trio Khaldei doorbreekt graag de grenzen van de triobezetting en brengt in dit programma een duo voor viool en cello, een sonate voor viool en piano, een sonate voor cello en piano en één van Beethovens meest geliefde pianotrio’s: het Geister Trio. Dit programma geeft een mooi beeld van Beethovens evolutie van classicus tot revolutionair romanticus.

De Sonate voor viool en piano op. 24 kreeg na Beethovens dood de bijnaam “Lentesonate” omwille van de elegantie en levensvreugde die erin weerklinkt. Mozart is ook hier nog niet ver weg. Beethoven experimenteert wel met de vorm: dit is de eerste sonate met vier delen in plaats van de gebruikelijke drie.

De derde cellosonate en het Geister Trio - beide gecomponeerd in 1808 - zijn duidelijk vruchten van een rijpere componist die zijn eigen stem gevonden heeft. Beethoven zocht lang naar de juiste balans tussen cello en piano. We zien duidelijk in het manuscript dat hij bleef sleutelen aan de verdeling van het melodisch materiaal tussen beide instrumenten.

Het Geister trio dankt zijn bijnaam aan Beethovens leerling Carl Czerny die schreef dat het langzame deel hem deed denken aan de spookscène uit Shakespeare’s Hamlet. E.T.A. Hoffmann schreef dan weer “dat deze muziek bewijst dat Beethoven een romantische ziel heeft en deze op een hoogstpersoonlijke, doordachte en geniale manier in zijn muziek laat weerklinken.”